บทที่ 618 พ่อทางชีวภาพของเด็กเป็นลูกพี่ลูกน้องของเขา

“แม่คะ เป็นอะไรไปคะ” นอร่าตกใจรีบเข้าไปประคองเธอ

ใบหน้าของเอ็มม่าซีดเผือด คิ้วขมวดแน่น ในหัวเต็มไปด้วยภาพต่างๆ

เธอลืมตาขึ้นช้าๆ หน้าอกกระเพื่อมไหว

“แม่เหมือนจะจำอะไรบางอย่างได้” เอ็มม่าหยุดชั่วครู่ พยายามนึก

นอร่ากำลังจะจับชีพจรของเธอเมื่อเธอถามขึ้น “แม่จำอะไรได้คะ”

เอ็มม่าตอบ “แม่จำได้แล้วว่าท...